- Resmi Gönderi
- ERA40 ve ERA-Interim yeniden analizlerinden 500 mb izobarik düzeyde günlük jeopotansiyel yükseklik verilerine dayanan Avrupa-Atlantik hava rejimleri. Dört rejim, Kuzey Atlantik Salınımının (sırasıyla NAO+ ve NAO–), İskandinav blokajının (SB) ve Kuzey Atlantik sırt deseninin (AR) pozitif ve negatif fazlarıdır. Klimatolojik ortalama mevsimsel döngünün kaldırılmasının ardından görselleştirilen rejim modelleri. Şekil Fabiano ve diğerleri , 2020'den uyarlanmıştır .
- Atmosfer Bilimleri ve İklim Enstitüsü'nden Federico Fabiano , Consiglio Nazionale delle Ricerche liderliğindeki Climate Dynamics'te yayınlanan yakın tarihli bir makalede , altı mevcut nesil, tamamen eşleşmiş küresel iklim modelinin Avrupa-Atlantik hava rejimlerini ne kadar iyi temsil edebildiğini inceledik. — mekansal kalıpları, kalıcılıkları ve rejimlerin ne kadar gerçekçi bir şekilde farklı olduğu. Burada, rejim modellerine ve düşük ve yüksek çözünürlüklü iklim modelleri tarafından simüle edilenlerin referans veri kümeleriyle ne kadar iyi karşılaştırıldığına odaklanıyorum: ERA-40 ve ERA-Interim yeniden analizleri.
- Küresel iklim modellerinin her rejimin karakteristik mekansal modelini yeniden üretip üretemeyeceğini belirlemek önemlidir, çünkü bu modeller batıdaki fırtına sistemlerinin Avrupa üzerinde nereye doğru takip edip aşağıya doğru iniş yaptığı ve bu fırtınaların etkilerinin nerede hissedileceği ile ilgilidir. Yüksek çözünürlüklü modeller, gerçek dünya rejim modellerini standart, düşük çözünürlüklü modellerden daha iyi mi üretir? Bunu değerlendirmek için, modeller ve yeniden analizler arasındaki model korelasyonlarını hesapladık. Genel olarak, NAO+, SB ve AR rejim modellerinin yüksek çözünürlükte daha iyi temsil edildiğini, ancak NAO- rejiminin temsil edilmediğini bulduk (bkz. Şekil 2). NAO– burada neden aykırı bir değerdir, gelecekteki araştırmaların konusu olacaktır. Ek olarak, AR rejimi diğer rejimlerden daha fazla varyans göstermektedir.
Her hava durumu rejimi için düşük (teal) veya yüksek çözünürlüklü (kırmızı) modeller ve yeniden analizler (siyah) arasındaki model korelasyonları. Bir rejimin gözlemlenen uzaysal modelinin mükemmel model temsili, 1'lik bir model korelasyon katsayısı ile gösterilir. Her model için 30 yıllık önyükleme dağılımlarından, topluluk ortalaması (nokta), medyan (yatay çizgi), çeyrekler arası aralık (kutular), 10. ve 90. yüzdelikler (çubuklar) ve mevcut tüm topluluk üyeleri (üçgenler) arasındaki minimum ve maksimum değerler gösterilir. Şekil Fabiano ve diğerleri , 2020'den uyarlanmıştır .
Bununla birlikte, artan modellerin çözünürlüğü, hava rejimlerinin sıklığı ve süresi üzerinde çok az etkiye sahipti. Kanıtlar, bu hataların simüle edilmiş deniz yüzeyi sıcaklıklarındaki ve ortalama jeopotansiyel yükseklik alanındaki önyargılardan kaynaklandığını göstermektedir. Modellerde gerçekçi rejim kalıcılığını simüle etmek önemlidir, çünkü bu yılın başlarında Avrupa'da görülenler gibi uzun süreli yağışlı ve kurak dönemler genellikle tek bir rejimin kalıcılığıyla ilişkilidir. Bu araştırma, model çözünürlüğünü artırmanın tek başına yeterli olmadığını; Kuzey Atlantik hava rejimlerini daha iyi simüle etmek için model fiziği ve dinamiklerindeki gelişmelere ihtiyaç vardır.