- Resmi Gönderi
Buzul buzunun yaşları birkaç yüz ile birkaç yüzbin yıl arasında değişebilir ve bu da onu iklim araştırmaları için değerli kılar. Uzun vadeli iklim kaydını görmek için, bilim adamları buz çekirdeklerini oluşan buzullar ve buz tabakalarını. Peru, Kanada, Grönland, Antarktika, Avrupa ve Asya da dahil olmak üzere dünyanın dört bir yanından buz çekirdeklerin örneklerini almışlar. Bu çekirdekler, bilim insanlarına geçmiş iklim hakkında her yıl bilgi sağlayan sürekli kayıtlardır. Bilim adamları, çekirdeklerin çeşitli bileşenlerini, özellikle de geçmiş atmosferik bileşimi, sıcaklık değişimlerini ve bitki örtüsü türlerini ortaya çıkaran sıkışmış hava kabarcıklarını analiz ediyorlar. Buzullar, bu minik hava kabarcıklarında binlerce yıl öncesinden kalan atmosfer parçalarını veya buzun kendi içinde hapsolmuş çekirdeğin derinliklerinde saklıyor. Bu, bilim adamlarının birkaç Buz Çağı olduğunu buradan aldıkları örnekler ile bilmelte. Geçmiş dönemler, iklimin nasıl ve neden değiştiğini ve gelecekte nasıl değişebileceğini göstererek yeniden inşa etmek için çabalıyorlar.
Bilim adamları ayrıca buzulların küresel ısınma hakkında çeşitli ipuçları ortaya çıkardığını da keşfettiler. Buzul Çağları arasında atmosferimiz doğal olarak ne kadar ısınır? İnsan aktivitesi iklimi nasıl etkiler? Buzullar, iklim değişikliğine eşlik eden sıcaklık dalgalanmalarına karşı çok hassas oldukları için, doğrudan buzul gözlemi bu soruları yanıtlamaya yardımcı olabilir. Yirminci yüzyılın başlarından bu yana, birkaç istisna dışında, dünyadaki buzullar benzeri görülmemiş oranlarda geri çekiliyorlar . Bazı bilim adamları, bu büyük buzul çekilişini 1760 civarında başlayan Sanayi Devrimi'ne bağlamaktadır. Aslında, bu yüzyılda birkaç buzul, buzul ve buz tabakası tamamen ortadan kalktı. Birçoğu o kadar hızlı geri çekiliyor ki, onlarca yıl içinde yok olabilirler.
Bilim adamları, kömür ve petrol kullanılarak elektrik üretiminin ve fosil yakıtların ulaşım ve endüstride diğer kullanımlarının çevremizi daha önce anlamadığımız şekillerde etkilediğini keşfediyorlar. Geçtiğimiz 200 yıl içinde insan faaliyeti atmosferdeki karbondioksit miktarını yüzde 40 ve metan (doğal gaz) gibi diğer gazları 2 ila 3 kat artırdı. Bu gazlar, yer yüzeyinden yayılan ısıyı emer ve bu ısıyı emerek atmosfer yavaş yavaş ısınır. Bazen "sera gazları" olarak adlandırılan ısıyı hapseden gazlar, son 50 yıldaki iklim ısınmasının ve buzulların geri çekilmesinin çoğunun nedenidir. Bununla birlikte, otlatma, çiftçilik ve fosil yakıtların ve ormanların yakılmasından kaynaklanan artan toz ve is gibi ilgili nedenler de buzulların geri çekilmesine neden oluyor. Aslında,
Bir buzulun geri çekilmesi ne kadar dramatik olursa olsun, bilim adamları küresel iklim hakkında en çok bilgiyi birçok buzul üzerinde çalışarak öğrenirler. Dünya Buzul İzleme Hizmeti (WGMS), dünya çapında 100'den fazla dağ buzulundaki değişiklikleri izler. Bu buzullardan kırk ikisi, kayıtları 30 yıldan fazla sürdüğü için iklim referans buzulları olarak nitelendiriliyor.
WGMS, buzul kütle dengesi değişikliklerini milimetre su eşdeğeri cinsinden bildirir. (Bir inçte 25.4 milimetre vardır.) Kaybolan veya kazanılan buzul buzunun tamamı suya dönüştürülür ve buzul yüzey alanına eşit bir şekilde yayılırsa, bu su katmanının derinliği su eşdeğeridir. Amerikan Meteoroloji Derneği, 2018'deki İklim Durumu'nda, yıllık ortalama buzul kütle dengesinin 42 referans buzul için -921 milimetre ve 2017'de izlenen tüm buzullar için -951 milimetre olduğunu bildirdi.
Bu grafik, 1968'den bu yana her yıl WGMS 37 referans buzullarının kütle dengesini (kırmızı çubuklar) ve zaman içindeki toplam kütle kaybını (siyah çizgi) göstermektedir